-
1 pokonać
глаг.• бить• биться• дубасить• колотить• одолевать• одолеть• осиливать• осилить• переломить• пересиливать• пересилить• победить• побеждать• побороть• превозмочь• преодолевать• преодолеть• трепать* * *pokona|ć\pokonaćny сов. 1. победить, одолеть;2. преодолеть; превозмочь, побороть;\pokonać strach превозмочь страх; \pokonać przeszkody преодолеть препятствия; ● \pokonać przeszkodę спорт. взять препятствие;
\pokonać dystans, odległość преодолеть дистанцию, расстояние+1. pobić, zwyciężyć 2. zwalczyć, opanować
* * *pokonany сов.1) победи́ть, одоле́ть2) преодоле́ть; превозмо́чь, поборо́тьpokonać strach — превозмо́чь страх
pokonać przeszkody — преодоле́ть препя́тствия
•- pokonać dystans, odległośćSyn: -
2 pokon|ać
pf — pokon|ywać impf vt 1. (zwyciężyć) to defeat, to conquer [wroga]; to defeat, to beat [przeciwnika, drużynę]- pokonać wroga w bitwie to defeat the enemy in battle- zostać pokonanym w bitwie to be defeated in battle, to lose a battle- Legia pokonała Polonię (dwa jeden a. dwa do jednego) Legia beat a. defeated Polonia (by two goals to one)- pokonać rywali w biegu na 100 m to defeat a. best one’s opponents in the 100 m- pokonać kogoś w grze szachy/hokeja to beat sb at chess/hockey- pokonać kogoś bez trudu to beat sb hands down- pokonał go kandydat lewicy he was defeated by a left-wing candidate- zostać pokonanym w dyskusji to be bested in an argument2. (przezwyciężyć) to overcome, to surmount [trudności, przeszkody]; (opanować) to get the better of, to overcome [nieśmiałość, strach, wstyd, złość]- pokonać czyjś opór to overcome sb’s resistance3. (przebyć) to cover [odległość]; (przeskoczyć) to clear [przeszkodę]- pokonywaliśmy siedemdziesiąt kilometrów dziennie we covered a. did seventy kilometres a day- w skoku wzwyż pokonała wysokość dwóch metrów she cleared two metres in the high jump- jednym sprężystym krokiem pokonał schodki he went up the steps in one bound- żeby tam dotrzeć, musieliśmy pokonać piaszczyste zbocze to get there we had to climb a sandy bankThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokon|ać
-
3 przełamać
глаг.• одолевать• переломить• победить• побеждать• побороть• превозмочь• преодолевать• преодолеть• проломить• разломить• сломить* * *przełam|ać\przełamaćie, \przełamaćany сов. 1. переломить;2. сломить; преодолеть;\przełamać przeszkody преодолеть препятствия;
3. полигр. переверстать;● \przełamać pierwsze lody разбить (сломать) лёд+1. złamać, rozłamać 2. pokonać, zwalczyć
* * *przełamie, przełamany сов.1) переломи́ть2) сломи́ть; преодоле́тьprzełamać przeszkody — преодоле́ть препя́тствия
3) полигр. переверста́ть•Syn: -
4 pokonywać
См. также в других словарях:
pokonać — dk I, pokonaćam, pokonaćasz, pokonaćają, pokonaćaj, pokonaćał, pokonaćany pokonywać ndk VIIIa, pokonaćnuję, pokonaćnujesz, pokonaćnuj, pokonaćywał, pokonaćywany 1. «zwyciężyć, pobić wroga na polu walki; zwyciężyć konkurenta (konkurentów) we… … Słownik języka polskiego
punkt — 1. Coś ruszyło z martwego punktu; ruszyć z martwego punktu «coś jest realizowane po przerwie, kontynuowane, ponieważ udało się pokonać przeszkody uniemożliwiające tę realizację; podjąć realizację lub próbę dokończenia czegoś»: Sprawa budowy toru… … Słownik frazeologiczny
przeszkoda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. przeszkodaodzie; lm D. przeszkodakód {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co przeszkadza, utrudnia lub uniemożliwia zrobienie czegoś, dotarcie dokądś itp.; zawada, trudność :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeszkoda — ż IV, CMs. przeszkodadzie; lm D. przeszkodaszkód 1. «to, co przeszkadza, co utrudnia, uniemożliwia wykonanie czegoś, przebycie jakiejś drogi, osiągnięcie celu; trudność, zawada» Nieprzewidziana, nieoczekiwana, nieprzezwyciężona, niepokonana… … Słownik języka polskiego
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
opór — m IV, D. oporu, Ms. oporze; lm M. opory 1. zwykle blm «przeciwstawianie się, opieranie się cudzej woli, przemocy» Bezsilny, czynny, daremny, rozpaczliwy, słaby, zacięty opór. Stawiać, napotykać, przełamać opór. Bez oporu (pójść, poddać się komuś … Słownik języka polskiego
parcours — [wym. parkur] m IV, D. parcourscoursu [wym. parcourskuru a. parcourskursu] Ms. parcourscourze; lm M. parcourscoursy, sport. «teren jeździeckiego konkursu skoków przez przeszkody» Trudny, niebezpieczny parcours. Pokonać, przejechać parcours… … Słownik języka polskiego
przewalczyć — dk VIb, przewalczyćczę, przewalczyćczysz, przewalczyćwalcz, przewalczyćczył, przewalczyćczony przewalczać ndk I, przewalczyćam, przewalczyćasz, przewalczyćają, przewalczyćaj, przewalczyćał, przewalczyćany «walcząc przezwyciężyć, przemóc coś;… … Słownik języka polskiego
przezwyciężyć — dk VIb, przezwyciężyćżę, przezwyciężyćżysz, przezwyciężyćcięż, przezwyciężyćżył, przezwyciężyćżony przezwyciężać ndk I, przezwyciężyćam, przezwyciężyćasz, przezwyciężyćają, przezwyciężyćaj, przezwyciężyćał, przezwyciężyćany «pokonać, zwalczyć,… … Słownik języka polskiego
tor — I m IV, D. u, Ms. torze; lm M. y 1. «trasa, droga, po których porusza się jakieś ciało; droga, którą zakreśla w przestrzeni poruszający się obiekt, np. pocisk, pojazd kosmiczny; trajektoria» Tory planet. Tor światła. Tory elektronów wewnątrz… … Słownik języka polskiego
walić [bić] głową o [w] mur — {{/stl 13}}{{stl 7}} starać się bezskutecznie, rozpaczliwie osiągnąć coś, dokonać czegoś niemożliwego, pokonać nieprzezwyciężalne trudności, przeszkody : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazało się, że walili głową w mur, bo nic się nie dało zrobić. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
